عدم تحمل لاکتوز شامل ناتوانی در گوارش لاکتوز، قند موجود در شیر، می‌شود. این شرایط از یک آلرژی لبنی متفاوت است، که شامل یک واکنش سیستم ایمنی به شیر می‌شود و می‌تواند نشانه‌های خطرناک‌تری را شکل دهد. در افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز، بدن به میزان کافی آنزیم لاکتاز تولید نمی‌کند، که برای شکستن لاکتوز مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر لاکتوز شکسته نشود، امکان جذب در جریان خون را از دست می‌دهد و در عوض وارد روده بزرگ می‌شود. باکتری‌های موجود در روده بزرگ می‌توانند با لاکتوز واکنش نشان داده و شکل گیری نشانه‌هایی ناخوشایند را موجب شوند.
عدم تحمل لاکتوز می‌تواند موجب نشانه‌های مختلف از تولید گاز تا اسهال دردناک شود. این نشانه‌ها با توجه به شدت عدم تحمل لاکتوز در یک فرد و این که چه مقدار لاکتوز مصرف شده است، می‌توانند متفاوت باشند.
برخی غذاهای لبنی که تخمیر شده‌اند، مانند ماست و پنیر، ممکن است مشکلات معده را به همراه نداشته باشند. طی فرآیند تخمیر، باکتری‌ها لاکتوز را مصرف می‌کنند، که موجب می‌شود برخی محصولات بدون لاکتوز باشند.
اگر پس از مصرف محصولات لبنی احساس ناراحتی می‌کنید شما در سمت اکثریت قرار دارید. حدود 65 درصد از جمعیت جهان با توانایی کاهش یافته گوارش آنزیم‌های شیر پس از دوران کودکی مواجه می‌شوند. در حقیقت، توانایی گوارش این آنزیم در نتیجه یک جهش ژنتیکی رخ داده است.
در دوران نوزادی، همه ما لاکتاز تولید می‌کنیم تا برای شکستن لاکتوز موجود در شیر مادر مورد استفاده قرار بگیرد. با این وجود، در بیشتر افراد، بدن با اتمام تغذیه با شیر مادر و آغاز مصرف غذاهای خشک لاکتاز کمتری تولید می‌کند. یک دلیل تکاملی برای این شرایط وجود دارد _ کودکان نیازمند توقف مصرف شیر پس از سنی مشخص هستند و از این رو، مادر شیر و توجه بیشتری را برای کودکان آینده در اختیار دارد. این صفتی است که در تقریبا تمام گونه‌های پستانداران دیده شده است.
با این وجود، حدود 10 هزار سال پیش، یک جهش ژنتیکی ساده به مردم اجازه داد برای همیشه لاکتاز تولید کنند و این توانایی در اختیار آن‌ها قرار گرفت تا در تمام طول زندگی خود شیر مصرف کنند، بدون این که با مشکل گوارشی ناخوشایند مواجه شوند. این ژن به سرعت گسترش یافت، به ویژه در مناطقی که سابقه طولانی در وابستگی به مصرف محصولات لبنی تخمیر نشده به عنوان یک منبع غذایی مهم داشتند.
به واسطه ریشه‌های ژنتیکی خود، عدم تحمل لاکتوز اولیه، رایج‌ترین شکل از این شرایط، در میان جمعیت هایی مشخص وجود دارد. به عنوان مثال، عدم تحمل لاکتوز ژنتیکی در میان افرادی از آفریقا، آسیا، یا تبار اسپانیایی شایع‌تر است. همچنین، این شرایط در میان برخی مردم جنوب اروپا دیده می‌شود.
البته، تمامی موارد عدم تحمل لاکتوز ژنتیکی نیستند. در مورد عدم تحمل لاکتوز ثانویه، این شرایط زمانی که روده کوچک لاکتاز کمتری تولید می کند، شکل می گیرد. این شکل از عدم تحمل لاکتوز اغلب در افراد مبتلا به بیماری کرون و افرادی که درمان‌های خاص سرطان را دنبال می کنند، مشاهده می‌شود.
علائم معده درد عصبی و را‌ه های درمان آن
منابع پروتئینی برای گیاه خواران
کدام نوع لبنیات بهتر است؟ پرچرب، کم چرب یا کلا بدون چربی
منبع: عصر ایران
