در تحلیلی که از ۶ طبقه ورزشی انجام شده است، محققان دریافتند کسانی که این 3 ورزش را دنبال میکنند عمر طولانیتری دارند.
این پژوهش بیش از ۸۰۰۰۰ فرد بالای ۳۰ سال را مورد بررسی قرار داده، از آنها درباره فعالیت های فیزیکی که در طی ۴ هفته اخیر انجام میدادند پرسیده شده است. به جز پیاده روی و کارهای خانه، از آنها درباره ورزشهای راکتی (هم چون بدمینتون، تنیس، و اسکواش)، شنا، ایروبیک (شامل رقصیدن و ژیمناستیک)، دوچرخه سواری، دویدن و پریدن، فوتبال و راگبی سوال شد.
این افراد در ۹ سال مورد بررسی بودند، که در این حین ۸۷۹۰ نفر جان باختند که ۱۹۰۹ نفر از آن به دلیل بیماری قلبی و سکته بود. زمانی که محققان میزان مرگ کسانی که ورزشهای متفاوتی انجام میدادند را مقایسه کردند (با در نظر گرفتن فاکتورهایی هم چون سن، جنسیت و سابقه بیماری)؛ یافتههای جالبی را کشف کردند.
ورزشهای افزایش دهنده عمر!
در گروه ورزشهای راکتی، کسانی که در چند هفته گذشته ورزش کرده اند، ۴۷% ریسک مرگ پایین تری در مقایسه با کسانی که این ورزش را انجام ندادند داشتند، هم چنین ۵۶% ریسک مرگ کمتر به دلیل بیماری قلبی و سکته در آنها دیده شد.
کسانی که ورزش شنا و ایروبیک انجام میدادند در مقایسه با افرادی این ورزشها را انجام نمی دادند از مزایای زیادی بهره مند میشدند: آنها به ترتیب ۲۸% و ۲۷% کمتر دچار بیماری میشدند، و ۴۱% و ۳۶% کمتر به دلیل بیماری قلبی و سکته میمردند.
دوچرخه سواری موجب شد افراد ۱۵% درصد کمتر دچار عوامل مهلک شوند، اما این ورزش محافظت در برابر بیماری قلبی و سکته را به همراه نداشت.
شواهدی مشاهده نشد که ورزشهای دیگر به تنهایی بتوانند در برابر مرگ و میر، بیماری یا مشکلات قلبی و عروقی حمایت کننده باشند _ به عبارت دیگر آمار مرگ و میر افرادی که در آنها مشارکت داشتند از لحاظ آماری با دیگران تفاوتی نداشت.
با این وجود، هشدارهایی نیز وجود دارد. در دوندگان و دوندههای پرشی ریسک تمام عوامل مهلک ۴۳% کمتر بود، اما زمانی که این نتایج با فاکتورهای دیگر تطبیق پیدا کرد این ارتباط از بین رفت (هم چون بیماری طولانی مدت، شاخص حجم بدن، وضعیت اعتیاد به سیگار و مشروبات، و حجم هفتگی سایر فعالیتهای فیزیکی).
میزان نسبتا کم مرگ و میر در گروه دوندهگان _ و این حقیقت که که تنها از فعالیت های ۴ هفته اخیر از آنها سوال شده است- ممکن است منجر به نتایج ناقص شده باشد.
در مورد فوتبال و راگبی، تنها ۶٫۴% مردان و ۰٫۳% زنان در چهار هفته اخیر این ورزش را انجام داده اند. این گروه نمونه کوچک میتواند نشان دهد که چرا هیچ فایدهای برای آنها ذکر نشده است. محققان می گویند، این حقیقت که ورزشهای خاص از لحاظ آماری مزیتهای بیشتری دارند، نیازمند پژوهش بیشتری است. نتایج پژوهش اخیر نشان میدهد که میزان و تکرار ورزشها باعث تفاوت نمیشوند بلکه این تفاوت از نوع ورزش منشا میگیرد.
با این وجود، انجام هر گونه ورزش به هر حال از انجام ندادن بهتر است. این نکته مهم است، در نظر داشته باشید که تنها ۴۴% درصد از اعضا شرکت کننده به اصول فعالیتهای فیزیکی پایبند بودند.
در بعضی از ورزشها، مشخص شد که هر چقدر فعالیتها شدیدتر و طولانی تر باشند، محافظت از مرگ و میر بیشتر بوده است. در سایر ورزشها، شدت کمتر گزینه بهتری بوده است. اما پژوهشهای بیشتری لازم است زیرا برای هر شدت ورزشی میزان مرگ و میر آنقدر کافی نبود که بتوان به روند معناداری دست یافت. به طور کلی این پژوهش میتواند ارتباط معناداری بین ورزشهای مختلف و طول عمر را نشان دهد و این ارتباط از نوع علت و معلول نمیتواند ضرورتا باشد.
با این کارهای ساده 10 سال به طول عمر خود بیافزایید!
رژیم غذایی مدیترانه ای برای افزایش طول عمر
